Teza orzeczenia – 18.I.2013
Jeżeli przepisy dyscyplinarne polskich związków sportowych jako kary dyscyplinarne, jakie można stosować m.in. wobec zawodników, wymieniają karę „zawieszenia” oraz karę „dyskwalifikacji” i oddzielają te kary nie tylko nazewnictwem, ale i zakresem dolegliwości, Trybunał jest właściwy przedmiotowo do rozpoznawania skarg jedynie od kary dyskwalifikacji. Nie można rozszerzająco przypisać Trybunałowi waloru rozpatrywania odwołań od innych kar, np. od kary zawieszenia.