Ustawa o sporcie

Ustawa o sporcie z 25 czerwca 2010 r. (Dz. U. Nr 127, poz. 857) zastąpiła dotychczasowe regulacje zawarte w ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym.

Ustawa o sporcie w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 23 lipca 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1321 – wejście w życie 22 września 2015 r.) stanowi podstawę normatywną działania Trybunału.

Poniżej wyciąg z ustawy o sporcie w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz rozstrzygania sporów w sporcie (rozdział 9a).

Art. 45a

1. Przy Polskim Komitecie Olimpijskim działa Trybunał Arbitrażowy do Spraw Sportu, zwany dalej „Trybunałem”.
2. Trybunał jest stałym sądem polubownym działającym na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego.
3. Trybunał rozstrzyga także spory wynikające z zaskarżenia ostatecznych decyzji dyscyplinarnych polskich związków sportowych.
4. W skład Trybunału wchodzi 24 arbitrów powoływanych przez Zarząd Polskiego Komitetu Olimpijskiego na okres 4-letniej kadencji.
5. Arbitrem Trybunału może zostać osoba, która:
   1. korzysta z pełni praw publicznych;
   2. jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania funkcji arbitra;
   3. nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
   4. posiada wyższe wykształcenie prawnicze i zdała egzamin sędziowski, prokuratorski, radcowski, adwokacki lub notarialny.
6. Wymogów, o których mowa w ust. 4 pkt 4, nie stosuje się do osoby posiadającej stopień doktora habilitowanego nauk prawnych.
7. Kadencja arbitra Trybunału wygasa w przypadku:
   1. śmierci;
   2. zrzeczenia się funkcji;
   3. choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji;
   4. skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
   5. prawomocnego orzeczenia środka karnego w postaci pozbawienia praw publicznych;
   6. ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych.
8. Organizację i tryb postępowania przed Trybunałem oraz ponoszenie opłat i kosztów postępowania określa statut Trybunału uchwalony przez Zarząd Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

1. Odpowiedzialność dyscyplinarna w ramach polskiego związku sportowego jest realizowana na zasadach określonych w regulaminie dyscyplinarnym.
2. Odpowiedzialność dyscyplinarna opiera się na następujących zasadach:
   1. prawa do obrony;
   2. dwuinstancyjności postępowania.
3. Regulamin dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności: podmioty podlegające odpowiedzialności dyscyplinarnej, czyny zagrożone odpowiedzialnością dyscyplinarną, rodzaje kar dyscyplinarnych, organy dyscyplinarne i ich kompetencje oraz tryb postępowania dyscyplinarnego.
4. Prowadzenie postępowania karnego, administracyjnego lub cywilnego przeciwko obwinionemu nie wyklucza postępowania dyscyplinarnego o ten sam czyn.
5. Karami dyscyplinarnymi mogą być w szczególności:
   1. upomnienie;
   2. nagana;
   3. zawieszenie;
   4. dyskwalifikacja czasowa lub dożywotnia;
   5. kara pieniężna;
   6. przeniesienie zespołu do niższej klasy rozgrywkowej;
   7. skreślenie ze związku;
   8. wykluczenie ze związku.

1. Skarga do Trybunału przysługuje stronie postępowania lub - na podstawie regulaminów obowiązujących w danym związku - innym podmiotom.
2. Skargę do Trybunału wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
3. Skarga do Trybunału nie przysługuje w sprawach dotyczących technicznych reguł gry.
4. Od skargi wniesionej do Trybunału uiszcza się wpis, którego wysokość nie może być wyższa niż dwukrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

1. Uchylenie przez Trybunał decyzji dyscyplinarnej polskiego związku sportowego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest możliwe w przypadku, gdy dla rozstrzygnięcia sprawy konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części.
2. Od orzeczenia dyscyplinarnego Trybunału przysługuje skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego w przypadku rażącego naruszenia przepisów prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia.
3. Skargę kasacyjną wnosi się za pośrednictwem Trybunału w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem stronie skarżącej.
4. Trybunał przekazuje skargę kasacyjną w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu.
5. Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę kasacyjną od orzeczenia Trybunału na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania cywilnego.

Art. 45e

Przepisów rozdziału nie stosuje się do spraw dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie.

Pełny tekst ustawy (tutaj).