Analizując orzeczenie ….. w kontekście zarzutu naruszenia zasady In dubio pro reo to przypomnieć należy, iż z artykułu 5 kpk wynikają podstawowe zasady domniemania niewinności oraz zasada In dubio pro reo. Oznacza to,  iż udowodnienie winy musi być całkowite, pewne i wolne od jakichkolwiek wątpliwości. W przypadku zaistnienia wątpliwości należy je rozstrzygać na korzyść oskarżonego ( w tym przypadku obwinionego). …... nie miała żadnych wątpliwości co do winy obwinionego, a przecież przy zarzucie artykułu 5 paragraf 2 kpk idzie o wątpliwości organu, a nie strony. Samo zaprezentowanie w skardze odmiennej wersji przez skarżącego nie tworzy jeszcze stanu istnienia wątpliwości, które należy rozstrzygnąć na jego korzyść. Nie dochodzi również do naruszenia dyrektywy z artykułu 5 paragraf  2 kpk, gdy w prawdzie istnieją dwie grupy przeciwstawnych sobie dowodów, ale ustalając przebieg wydarzeń organ orzekający oprze się na dowodach potwierdzających ustalony przez niego stan faktyczny z przedstawieniem argumentacji przemawiającej za takim wyborem i wskazaniem dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym.